Τί είμαστε ή δεν είμαστε

Το Οικολογικό Δίκτυο:

• Δεν είναι πολιτικός αλλά κοινωνικός φορέας στο χώρο της πολιτικής οικολογίας
• Απευθύνεται σε ενεργούς πολίτες ανά την Ελλάδα, αναζητώντας κοινό βηματισμό στη σκέψη και στη δράση.
• Επιδιώκει να βρίσκεται σε άμεση λειτουργική σχέση με τις πρωτοβουλίες, τα κινήματα και τους σύγχρονους οικολογικούς προβληματισμούς.

Ανοιχτή επιστολή ενός γυρίνου προς την Περιφερειάρχη Αττικής

(ή αλλιώς «Γιατί στα μαθηματικά και στα ποτάμια, τα δύο λάθη δεν κάνουν ένα σωστό»)

Αξιότιμη κυρία Δούρου,

Φαντάζομαι ότι είναι ίσως η πρώτη φορά που σας απευθύνεται ένας γυρίνος. Θα φροντίσω λοιπόν να κάνω μια καλή αρχή και να εκπροσωπήσω κοσμιότατα και επάξια τους βατράχους, καθώς και τα άλλα ζώα που έχω την τιμή να εκπροσωπώ. Οι δύο αφορμές που με οδήγησαν να σας γράψω αυτήν εδώ την επιστολή, έχουν να κάνουν με τα ρέματα και με τον τρόπο διαχείρισής τους. Αναφέρομαι στην κατάρρευση του τριώροφου κτιρίου στο Καματερό και στην πρόσφατη ανακοίνωσή σας για τα ρέματα.

Τα ρέματα στις πόλεις είναι σημαντικά οικοσυστήματα που απαιτούν ιδιαίτερη διαχείριση

Με αφορμή τη δήλωση της Ρ. Δούρου στην κριτική περιβαλλοντικών οργανώσεων για τον μέχρι τώρα τρόπο δημοπρατήσεων και καθαρισμών αστικών χειμάρρων, όπως στην περίπτωση του ρέματος Πικροδάφνης θα πρέπει να γίνει ευρύτερα γνωστό στους φορείς της αυτοδιοίκησης α' και β' βαθμού ότι οι συγκεκριμένες περιοχές αποτελούν πολύτιμα οικοσυστήματα που προστατεύονται από την ελληνική και την ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Κάλεσμα για τη δημιουργία Οικολογικού Δικτύου

Το κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο

Οι οικολογικές ιδέες και διαπιστώσεις είναι περισσότερο επίκαιρες από ποτέ. Παρόλα αυτά, δεν αναδεικνύονται στην κοινωνία ως σημαντική συνεισφορά και στην αντιμετώπιση της πολύπλευρης κρίσης που έχει περιπέσει η χώρα και οι πολίτες τα τελευταία χρόνια.

Το πελατειακό κράτος, τα κοντόθωρα συμφέροντα και το αδιέξοδο μοντέλο ανάπτυξης δεν αντιμετωπίστηκαν από τις κυρίαρχες πολιτικές, που όχι μόνο δεν έδωσαν λύση αλλά γονάτισαν τους πολίτες, διόγκωσαν την ανεργία, ισοπέδωσαν κοινωνικά και εργασιακά κεκτημένα, θρυμμάτισαν την κοινωνική συνοχή και διευκόλυναν τη λεηλασία συλλογικών αγαθών και φυσικών πόρων.

To Μανιφέστο «Ύστατη έκκληση»

Manifiesto Última llamada

Αυτή είναι παραπάνω από μια οικονομική και καθεστωτική κρίση: Είναι μια κρίση πολιτισμού.

Οι Ευρωπαίοι πολίτες, στη μεγάλη τους πλειονότητα, πιστεύουν ότι η σημερινή καταναλωτική κοινωνία μπορεί «να βελτιωθεί» (και πρέπει να το κάνει) στο μέλλον. Ταυτόχρονα, σημαντικό μέρος των κατοίκων του πλανήτη ελπίζουν ότι θα προσεγγίσουν τα δικά μας επίπεδα υλικής ευημερίας. Ωστόσο, το επίπεδο παραγωγής και κατανάλωσης επιτεύχθηκε μέσα από τη κατασπατάληση των φυσικών και ενεργειακών πόρων, και τη διάρρηξη των οικολογικών ισορροπιών της Γης.