Αν εξαιρέσει κανείς τη δραματική κατάληξη των πυρκαγιών στην Αττική, η περίπτωση δεν αποτελεί πρωτοτυπία. Η αναζήτηση των αιτίων, με τις απαραίτητες αντιπολιτευτικές κορόνες και τις καταγγελίες για κυβερνητική απειρία ή ανικανότητα, καθώς και οι διαπιστώσεις για έλλειψη σχεδιασμού και ετοιμότητας του κρατικού μηχανισμού, ακολουθούν τον κανόνα του μοντέλου ανάπτυξης της χώρας.
Ακόμη και η προσπάθεια μετάθεσης ευθυνών στην κλιματική αλλαγή αποτελεί βολική καταφυγή ενός επιφανειακά οικολογίζοντος λόγου, την ίδια στιγμή που η κυβερνητική πολιτική παραμένει προσκολλημένη στα ορυκτά καύσιμα. Όσον αφορά τις καιρικές συνθήκες, για «στρατηγό άνεμο» είχε μιλήσει το 2007 και ο Κ. Καραμανλής.