30+1 λόγοι κατά του νέου αεροδρόμίου στο Καστέλλι της Κρήτης

Κείμενο της «Πρωτοβουλίας Πολιτών για την Διάσωση, Προβολή και Αειφόρο Ανάπτυξη της Πεδιάδας». Πεδιάδα ονομάζεται ο μεγάλος κάμπος στην περιφερειακή ενότητα του Ηρακλείου στην Κρήτη. Είναι η περιοχή στην οποία σχεδιάζεται να κατασκευαστεί το νέο διεθνές αεροδρόμιο Καστελλίου. Είναι μια από τις λίγες πεδιάδες της Κρήτης, γη υψηλής παραγωγικότητας, με πολλά χωριά και περίκλειστη από ψηλά βουνά. Το έργο αυτό σχεδιάζεται να αντικαταστήσει το αεροδρόμιο "Νίκος Καζαντζάκης" που λειτουργεί στην περιοχή της Νέας Αλικαρνασσού στο Ηράκλειο, το οποίο θα μπορούσε με πολύ λιγότερες επιπτώσεις και πολύ μικρότερη δαπάνη να επιλύσει όλα τα σημερινά του προβλήματα.

« Μας ρωτούν συχνά «γιατί αντιστέκεστε σε ένα «αναπτυξιακό» έργο»; Απαντούμε πως αυτό δεν είναι ανάπτυξη, είναι παραλογισμός. Έχουμε εκατοντάδες λόγους για να λέμε όχι. Καταγράφουμε εδώ τους σημαντικότερους:

Αυτοδιοίκηση & απλή αναλογική: Ο κρίσιμος κρίκος που λείπει

Του Γιάννη Παρασκευόπουλου*

Η πρόταση για απλή αναλογική στην αυτοδιοίκηση, μονοπωλεί σχεδόν τον δημόσιο διάλογο για τον «Κλεισθένη 1». Υπέρμαχοι και αντίθετοι, επικεντρώνουν τα επιχειρήματά τους στα υπέρ ή κατά της πρότασης για το νέο εκλογικό σύστημα.

Στη σκιά όμως μένει κάτι εξαιρετικά κρίσιμο: ότι η πρόταση για απλή αναλογική αφορά μόνο την εκλογή των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων. Δήμαρχοι και περιφερειάρχες θα συνεχίσουν να εκλέγονται με το σημερινό σύστημα, πλειοψηφικό σε δύο γύρους. Θα έχουμε έτσι ένα δυαδικό εκλογικό σύστημα όπου παραμένει ο θεσμός του απευθείας εκλεγμένου «τοπικού άρχοντα», με τη διαφορά ότι δεν θα έχει πια εγγυημένη πλειοψηφία στο δημοτικό ή περιφερειακό συμβούλιο και θα πρέπει να αναζητεί εκεί ευρύτερες συναινέσεις. Φανταστείτε μια Βουλή εκλεγμένη με απλή αναλογική και έναν πρωθυπουργό που θα εκλέγεται απευθείας με πλειοψηφικό και δεν θα χρειάζεται την εμπιστοσύνη της Βουλής, παρά μόνο τη συνεργασία της σε βασικά θέματα.

Η εξωτερική πολιτική και η εσωτερική μικροπολιτική

Του Γιάννη Παρασκευόπουλου*

Αρκετές φορές έχω αναρωτηθεί πώς θα ήταν τα πράγματα αν, το κρίσιμο φθινόπωρο του 1991 που η μέχρι τότε Γιουγκοσλαβική Μακεδονία ανακήρυσσε την ανεξαρτησία της, η Ελλάδα είχε επιλέξει μια πολιτική έγκαιρης εμπιστευτικής συνεννόησης: προσφορά πολιτικής και διπλωματικής στήριξης από την ελληνική πλευρά, με αντάλλαγμα ένα βιώσιμο πλαίσιο καλής γειτονίας και οριοθέτηση του αυτοπροσδιορισμού τους ώστε να αφήνει χώρο και για την ελληνική Μακεδονία.

Την εποχή εκείνη η ταυτότητα του νέου κράτους ήταν ακόμη υπό διαμόρφωση, οι πολιτικοί του ζούσαν με τον φόβο μιας σερβικής εισβολής και μια ενδεχόμενη στήριξη της Ελλάδας είχε ζωτική σημασία γι’ αυτούς. Όλα όσα συμφωνήθηκαν το 2018, ήταν εφικτό να είχαν συμφωνηθεί από το 1991-2 με πολύ καλύτερους όρους και να είχαν παρουσιαστεί από τους γείτονες ως εκούσιες πολιτικές επιλογές τους ως χειρονομίες φιλίας προς την Ελλάδα σε αναγνώριση μιας πολύτιμης στήριξης που θα είχαν λάβει.

Στην Παγκόσμια Ημέρα για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης 2018

Ευφυής αντιμετώπιση της ερημοποίησης και βιο-οικονομία

της Ελένης Καπετανάκη - Μπριασούλη

Καθηγήτριας στο Τμήμα Γεωγραφίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Για την φετινή Παγκόσμια Ημέρα για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης, η Γραμματεία της Διεθνούς Σύμβασης για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης (ΔΣΚΕ) διακηρύττει «η γη έχει αληθινή αξία, επενδύστε σ’ αυτήν» και καλεί παραγωγούς, καταναλωτές και πολιτικούς να κάνουν ‘έξυπνες’ επενδύσεις στη γη που συμβάλλουν στην αειφορική διαχείριση της.

«Θα γίνει της Κορέας;» -αγωγοί, εξοπλισμοί και νεομακεδονικό

του Μιχάλη Τρεμόπουλου*

Η συμφωνία για λύση κοινής αποδοχής που δρομολογήθηκε στο θέμα της ονομασίας της πρώην γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας είναι μια θετική εξέλιξη.

Έπρεπε, όμως, να περάσουν 27 χρόνια αδιέξοδης εθνικιστικής πλειοδοσίας από την ελληνική πλευρά αρχικά και από την απέναντι πλευρά στη συνέχεια, για να αναγκαστεί τελικά η κυβέρνηση της χώρας μας να οδηγηθεί σε έναν συμβιβασμό -ακόμη κι αν δεν υπάρχει εδώ κράτος της Νότιας Κορέας, που θα επιτρέψει τη διαιώνιση της Βόρειας συνονόματης…

Η λύση αυτή είναι φανερό πως δεν προέκυψε από τη βούληση της κυβέρνησης να επιλύσει το θέμα, αφού διαταράσσει τις ισορροπίες με το εθνολαϊκιστικό κόμμα-εταίρο των ΑΝΕΛ, αλλά από την αμερικάνικη πίεση και τη βούληση της κυβέρνησης των Σκοπίων.

Συστηματική η καταπάτηση αιγιαλού ενώ οι αρχές σφυρίζουν αδιάφορα!

Συστηματική η καταπάτηση και καταστροφή αιγιαλού, παραλιών, ακτών, ρεμάτων, αρχαιολογικών σημείων και εκτάσεων του δημοσίου από ξενοδοχειακές και άλλες επιχειρήσεις. Οι αρχές σφυρίζουν αδιάφορα!

Το πρόβλημα δεν είναι καινούργιο. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια η κατάσταση έχει χειροτερέψει. Εν μέσω οικονομικής κρίσης οι ιδιοκτήτες των ξενοδοχείων έχουν αποθρασυνθεί. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αρχίσουν να αντιδρούν οι πολίτες καταγγέλλοντας τις ακραίες αυθαιρεσίες στην Ελούντα, στον Άγιο Νικόλαο, στη Χρυσή, στη Σταλίδα, τη Χερσόνησο, στις Γούβες, στα Χανιά και αλλού.

Πληγωμένα τρυγόνια, λαβωμένες αξιοπρέπειες

Στη συνεδρίαση της Επιστημονικής Επιτροπής της ΕΕ που ασχολείται με θέματα που έχουν σχέση με τις Οδηγίες για τα Άγρια Πουλιά και τους Βιοτόπους (Expert Group on the Birds and Habitats Directives), ο Σωκράτης Φάμελλος υπερασπίστηκε το “αειφορικό” κυνήγι του τρυγονιού στην Ελλάδα και τη συνέχισή του παρά την ανησυχητική κατάρρευση του ευρωπαϊκού πληθυσμού των τρυγονιών. Η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδας (ΚΣΕ) έχει κάθε λόγο να ευχαριστεί τον Υπουργό ΠΕΝ Σωκράτη Φάμελλο που εξυπηρετεί και προωθεί τους σχεδιασμούς της, σε βάρος της φύσης, συνεχίζοντας επάξια την παραδοσιακή συναλλαγή μεταξύ υπουργείου και ΚΣΕ. Ταυτόχρονα οι Οικολόγοι Πράσινοι και οι Περιβαλλοντικές Οργανώσεις έδειξαν ότι έχουν αποκοιμισμένα αντανακλαστικά όταν βλέπουν να καταστρατηγούνται μία προς μία οι προγραμματικές τους θέσεις και οι πολύχρονοι αγώνες τους για τον περιορισμό της ασυδοσίας του κυνηγιού στην Ελλάδα.