O Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων προσφεύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας

Μεταξύ των μνημείων που συμπεριλαμβάνονται για
μεταβίβαση στο Υπερταμείο είναι και το εικονιζόμενο
Ρωμαϊκό Ωδείο Πάτρας.

Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, από κοινού με τον Δήμαρχο Πατρέων Κωνσταντίνο Πελετίδη και τον Δήμαρχο Σπάρτης Ευάγγελο Βαλιώτη, κατέθεσαν την Παρασκευή 2/11/2018 στο Συμβούλιο της Επικρατείας αίτηση ακύρωσης κατά των αποφάσεων του Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής και Υπουργού Οικονομικών όπου σύμφωνα με αυτά μεταβιβάζονται στην Ανώνυμη Εταιρεία με την επωνυμία «Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου Α.Ε.» (ΕΤ.Α.Δ. Α.Ε.) μνημεία, αρχαιολογικοί χώροι, μουσεία και άλλα ακίνητα που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού (ΥΠΠΟΑ).


Παρά τις διαβεβαιώσεις για εξαίρεση αυτών των ακινήτων, καμία θεσμική ενέργεια εδώ και δύο μήνες δεν έχει γίνει από το Υπουργείο Οικονομικών ή το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.  Αντιθέτως, καθημερινά έρχονται στο φως νέα στοιχεία για τα μνημεία που «κρύβονται» πίσω από τους κωδικούς (ΚΑΕΚ).  Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων έχει ταυτοποιήσει 587 ΚΑΕΚ από 36 νομούς της χώρας και πιθανόν αυτά να είναι μόλις τα μισά από τα πραγματικά ακίνητα πολιτιστικού ενδιαφέροντος που περιλαμβάνονται στα 10.119 ακίνητα που θα μεταβιβαστούν στο Υπερταμείο προς «αξιοποίηση» και «ρευστοποίηση». Αναλυτικότερα:

Τα πράσινα μεγάλα έργα

H Κάρλα στα πρώτα στάδια του
επαναπλημμυρισμού. Μολονότι η
τελική υλοποίηση του έργου απείχε
αρκετά από τον οικολογικό σχεδιασμό,
παραμένει ένα έργο - απόδειξη της
αποτυχίας των αποξηράνσεων και της
ανάγκης στροφής σε "πράσινα μεγάλα
έργα".

Του Κώστα Παπακωνσταντίνου*

Τα έργα που έχουν στόχο την αποκατάσταση/ανασύσταση της φύσης, την ανάπτυξη πράσινων υποδομών (για βιωσιμότητα των αστικών περιοχών και πολιτική προστασία) και την κατάργηση αποτυχημένων έργων του παρελθόντος έχουν πολλαπλά οφέλη. Αξιοποιούν τις φυσικές λειτουργίες, εξοικονομούν ενέργεια και πόρους, διευκολύνουν την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή. Αυτά είναι τα «μεγάλα έργα» του μέλλοντος.

Τα πολυ-λειτουργικά έργα

Κανείς δεν θα διαφωνήσει σε μια επένδυση που εξασφαλίζει ταυτόχρονα:

Μόνη εγγύηση το κίνημα των πολιτών

Του Μιχάλη Τρεμόπουλου*

Αν εξαιρέσει κανείς τη δραματική κατάληξη των πυρκαγιών στην Αττική, η περίπτωση δεν αποτελεί πρωτοτυπία. Η αναζήτηση των αιτίων, με τις απαραίτητες αντιπολιτευτικές κορόνες και τις καταγγελίες για κυβερνητική απειρία ή ανικανότητα, καθώς και οι διαπιστώσεις για έλλειψη σχεδιασμού και ετοιμότητας του κρατικού μηχανισμού, ακολουθούν τον κανόνα του μοντέλου ανάπτυξης της χώρας.

Ακόμη και η προσπάθεια μετάθεσης ευθυνών στην κλιματική αλλαγή αποτελεί βολική καταφυγή ενός επιφανειακά οικολογίζοντος λόγου, την ίδια στιγμή που η κυβερνητική πολιτική παραμένει προσκολλημένη στα ορυκτά καύσιμα. Όσον αφορά τις καιρικές συνθήκες, για «στρατηγό άνεμο» είχε μιλήσει το 2007 και ο Κ. Καραμανλής.

Οι πολίτες της Πεδιάδας στην Κρήτη διαμαρτύρονται στο Περιφερειακό Συμβούλιο για το σχεδιαζόμενο αεροδρόμιο στο Καστέλλι

Ελλιπής η ενημέρωση για το νέο αεροδρόμιο στο Καστέλλι.

Η Πρωτοβουλία Πολιτών Πεδιάδας θα είναι αύριο στο Περιφερειακό Συμβούλιο Κρήτης της Πέμπτης 26 Ιουλίου, στις 14:00 στη συνεδρίαση στην οποία θα τεθεί προς ενημέρωση (και όχι προς συζήτηση και λήψη απόφασης) το ζήτημα της αναθεωρημένης Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το αεροδρόμιο στο Καστέλλι.

Όπως αναφέρουν στο σημερινό τους δελτίο τύπου, οι πολίτες της Πεδιάδας θα βρίσκονται εκεί για να διεκδικήσουν την αποτροπή καταστροφής της περιοχής, αλλά και μεγάλου μέρους της αγροτικής ενδοχώρας του Ηρακλείου, θέτοντας συγκεκριμένες ερωτήσεις προς τον Περιφερειάρχη και το Περιφερειακό Συμβούλιο.

30+1 λόγοι κατά του νέου αεροδρόμίου στο Καστέλλι της Κρήτης

Κείμενο της «Πρωτοβουλίας Πολιτών για την Διάσωση, Προβολή και Αειφόρο Ανάπτυξη της Πεδιάδας». Πεδιάδα ονομάζεται ο μεγάλος κάμπος στην περιφερειακή ενότητα του Ηρακλείου στην Κρήτη. Είναι η περιοχή στην οποία σχεδιάζεται να κατασκευαστεί το νέο διεθνές αεροδρόμιο Καστελλίου. Είναι μια από τις λίγες πεδιάδες της Κρήτης, γη υψηλής παραγωγικότητας, με πολλά χωριά και περίκλειστη από ψηλά βουνά. Το έργο αυτό σχεδιάζεται να αντικαταστήσει το αεροδρόμιο "Νίκος Καζαντζάκης" που λειτουργεί στην περιοχή της Νέας Αλικαρνασσού στο Ηράκλειο, το οποίο θα μπορούσε με πολύ λιγότερες επιπτώσεις και πολύ μικρότερη δαπάνη να επιλύσει όλα τα σημερινά του προβλήματα.

« Μας ρωτούν συχνά «γιατί αντιστέκεστε σε ένα «αναπτυξιακό» έργο»; Απαντούμε πως αυτό δεν είναι ανάπτυξη, είναι παραλογισμός. Έχουμε εκατοντάδες λόγους για να λέμε όχι. Καταγράφουμε εδώ τους σημαντικότερους:

Αυτοδιοίκηση & απλή αναλογική: Ο κρίσιμος κρίκος που λείπει

Του Γιάννη Παρασκευόπουλου*

Η πρόταση για απλή αναλογική στην αυτοδιοίκηση, μονοπωλεί σχεδόν τον δημόσιο διάλογο για τον «Κλεισθένη 1». Υπέρμαχοι και αντίθετοι, επικεντρώνουν τα επιχειρήματά τους στα υπέρ ή κατά της πρότασης για το νέο εκλογικό σύστημα.

Στη σκιά όμως μένει κάτι εξαιρετικά κρίσιμο: ότι η πρόταση για απλή αναλογική αφορά μόνο την εκλογή των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων. Δήμαρχοι και περιφερειάρχες θα συνεχίσουν να εκλέγονται με το σημερινό σύστημα, πλειοψηφικό σε δύο γύρους. Θα έχουμε έτσι ένα δυαδικό εκλογικό σύστημα όπου παραμένει ο θεσμός του απευθείας εκλεγμένου «τοπικού άρχοντα», με τη διαφορά ότι δεν θα έχει πια εγγυημένη πλειοψηφία στο δημοτικό ή περιφερειακό συμβούλιο και θα πρέπει να αναζητεί εκεί ευρύτερες συναινέσεις. Φανταστείτε μια Βουλή εκλεγμένη με απλή αναλογική και έναν πρωθυπουργό που θα εκλέγεται απευθείας με πλειοψηφικό και δεν θα χρειάζεται την εμπιστοσύνη της Βουλής, παρά μόνο τη συνεργασία της σε βασικά θέματα.

Η εξωτερική πολιτική και η εσωτερική μικροπολιτική

Του Γιάννη Παρασκευόπουλου*

Αρκετές φορές έχω αναρωτηθεί πώς θα ήταν τα πράγματα αν, το κρίσιμο φθινόπωρο του 1991 που η μέχρι τότε Γιουγκοσλαβική Μακεδονία ανακήρυσσε την ανεξαρτησία της, η Ελλάδα είχε επιλέξει μια πολιτική έγκαιρης εμπιστευτικής συνεννόησης: προσφορά πολιτικής και διπλωματικής στήριξης από την ελληνική πλευρά, με αντάλλαγμα ένα βιώσιμο πλαίσιο καλής γειτονίας και οριοθέτηση του αυτοπροσδιορισμού τους ώστε να αφήνει χώρο και για την ελληνική Μακεδονία.

Την εποχή εκείνη η ταυτότητα του νέου κράτους ήταν ακόμη υπό διαμόρφωση, οι πολιτικοί του ζούσαν με τον φόβο μιας σερβικής εισβολής και μια ενδεχόμενη στήριξη της Ελλάδας είχε ζωτική σημασία γι’ αυτούς. Όλα όσα συμφωνήθηκαν το 2018, ήταν εφικτό να είχαν συμφωνηθεί από το 1991-2 με πολύ καλύτερους όρους και να είχαν παρουσιαστεί από τους γείτονες ως εκούσιες πολιτικές επιλογές τους ως χειρονομίες φιλίας προς την Ελλάδα σε αναγνώριση μιας πολύτιμης στήριξης που θα είχαν λάβει.